مقایسه دو شیوه ارزشیابی پیشرفت تحصیلی توصیفی و سنتی از دید معلمان و مدیران مدارس دوره ابتدایی شهر شوش

هدف پژوهش حاضر، بررسی مقایسه ای دو شیوه ارزشیابی پیشرفت تحصیلی توصیفی و سنتی از دید معلمان و مدیران مدارس دوره ابتدایی شهر شوش در سال تحصیلی 1388-1387 بوده است. روش پژوهش توصیفی، از نوع پیمایشی و جامعه آماری نیز شامل تمامی معلمان و مدیران مدارس دوره ابتدایی مجری طرح ارزشیابی توصیفی در شهر شوش بوده اند. از بین جامعه مذکور، با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به -ترتیب، 85 و65 نفر با بهره گیری از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی، به عنوان نمونه آماری، انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه محقق ساخته طی دو بخش جمعیت-شناختی و مؤلفه های مورد آزمون با 39 پرسش بسته پاسخ و پرسش باز پاسخ، بوده که روایی صوری و محتوایی آن تامین و پایایی آن نیز طی ضریب آلفای کرونباخ در بخش مؤلفه های ارزشیابی پیشرفت تحصیلی توصیفی91/0 و در بخش مؤلفه های ارزشیابی پیشرفت تحصیلی سنتی، برابر با 93/0 بوده است. تحلیل آماری داده ها در سطح توصیفی به کمک شاخص های آماری توصیفی و در سطح استنباطی، حسب انواع آزمون های؛ « t » گروه های مستقل، « f تحلیل واریانس یک راهه و هم چنین آزمون شفه انجام شده است. یافته ها نشان داد؛ بین دیدگاه پاسخ دهندگان براساس؛ سمت، سن، تحصیلات و سابقه خدمت، تفاوت معنادار وجود نداشته و تنها براساس جنس، اختلاف معنی دار وجود داشته است. در مقایسه تأثیر ارزشیابی توصیفی و سنتی در مؤلفه های؛ بهبود رفتار، بهبود یادگیری و سلامت روانی دانش آموزان، میانگین بالاتر ارزشیابی پیشرفت تحصیلی توصیفی، با میانگین ارزشیابی پیشرفت تحصیلی سنتی، دارای اختلاف معنی دار بوده ولی در دو مؤلفه دیگر؛ دشواری فرایند یاددهی- یادگیری معلمان مجری طرح و نیز تعامل اولیای دانش آموزان با مدیران و معلمان مدارس، تفاوت معنی داری بین تأثیر دو شیوه ارزشیابی پیشرفت تحصیلی، مشاهده نشده است.